Oysa çocukken,
Hiç boşluk bırakmadan,
Sarardık yorganı bedenimize
Şimdi, aynı yatakta
Nice boşluklar
Sarıyor bedenimizi
Oysa çocukken,
Yorgan altında ağlardık
Azarın en iyisi yediğimizde,
Kimse görmezdi
Gözyaşlarımızı…
Şimdi uluorta,
Salya - sümük dolaşsak bile
Yatağa düşmeden
Bilinmiyor hıçkırıklarımız
Oysa çocukken,
Daha cesaretli severdik,
Kırık dökük bir bisiklet için
Yüreğimizden ağlardık…
Şimdi,
Ne çok kahkaha atıyoruz
Bir damla gözyaşını
Saklı tutmak için.
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Tugan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/30/oysa-cocukken.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)