Ayın buz tuttuğu bir gecede
Solgun bir yaprak düştü toprağa
Ve toprak kendine koşan
Yaprakla bütünleşti
Sonra yavaş yavaş çürüdü yaprak,
Kendini yok eden toprağa inat
Her zerresiyle yaşamı sundu, cömertçe
Yok oldu son zerresini sunarken.
Ayın buz tuttuğu bir gecede
Solgun bir yaprak gibi
Düştüm toprağa
Ben de...
22/12/1992-Ankara
06/03/1993-Payas
Kayıt Tarihi : 14.10.2005 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!