Oynadığım Son Oyun Şiiri - Hüseyin Erdinc

Avuçlarımın arasında mutluluk var
Kapattım sımsıkı
Gücüm bir sinek ısırığına dayanamadı
Avuçlarımı araladım
Kaşınan sırtımı okşamak için
Kayıp gitti avuçlarımın arasından
Her gece bu son sabah bir daha
Olmayacaksın dediğim sigara
Hep katladı kendini kaçtıkça
Bir iken iki oldu bırakacağım dedikçe
Nikotin zifirisi oldu ciğerim
Mutluluk şimdi daha da uzak
Soluğum bana yetmiyor
Şişiyor üç adımda ciğerim nefesim kalmıyor
Yetişemiyorum
Saman sarısı oldu tenim kurak
Mutluluk hep mi uzak
Silkelense yürek dökse eteğime
Tüm taşları
Biliyorum kafamda kırılmadık zerre yer kalmaz
Son pişmanlık fayda etmez
Celladı kendi olanın fetvası olmaz
Taşıyacak tabure kalmaz
Urganda boyun
Artık oynadığım son oyun ♟
15 Ağustos 2022
Hüseyin Erdinç