Ben Susunca Şiiri - Ahmet Ömer Karabey

Öylesine susup oturmak istiyorum
Oysa ki çok konuşuyormuşum
Sustuğum zaman aklıma sen geliyorsun
Susunca gözlerinin yeşilinde kayboluyorum

Ben susunca bir yağmur yağıyor
Yüzüm ıslak yağmurdan değil
Yağmur damlaları yüreğime doluyor
İçim üşüyor soğuktan değil

Ben susunca bir kuş çırpınıyor
Belki can derdinde belki değil
Belli özgürce uçmak istiyor
Uçacakta özgür değil

Ben sustukça ölüm yaklaşıyor
Niyetim ölmek değil
Gözlerim yanımda seni arıyor
Bu gün dünden kötü değil

Tabi ki konuşmak yetmiyor
Konuşmak istiyorum susmak değil
Çünkü yüreğim susmaktan korkuyor
Gözümde ki yaşlar kurumuş değil

Oysa ben her gece susuyorum
Her gece seni istiyorum
Gözlerin, gülüşün ve inatçılığın
Susuyorum da seni çok özlüyorum