Kendi içimizdeki hasretler mi daha ağır yoksa mekana duyduklarımız mı
Mesela İstanbul ‘dan ayrı olan biri için İstanbul’a olan hasret mi ya da herhangi bir şehirde bıraktığımız birine olan hasret mi daha ağır bilmem ama hasret ağır işte insan yüreğine..
İSTANBUL KIŞ GÜNLERİNE SARILDI ŞİMDİ.SOĞUK BİR RÜZGAR ESİYOR İNSANIN YÜZÜNÜ ACITAN.YAPRAKLAR SARARMIŞ ARTIK SAVRULUYOR DALLARDAN YERLERE.YOLDA YÜRÜRKEN BAKIYORUM DELİ GİBİ YERLERE.HER BİRİ AYRI RENK.BİR SARI ASLA BİR DAHA GÖRDÜĞÜM SARI İLE AYNI DEĞİL.YADA BİR AÇIK KAHVE RENGİ.ÖMRÜMDEN HAYATIMDAN GİDEN MEVSİMLER GİBİ, GÜNLER GİBİ,İNSANLAR GİBİ.....
SAHİL KENARINDA BOSTANCI SAHİLİNDEN BİR KAYANIN ÜSTÜNDE OTURSAM.BUZ GİBİ ELLERİMİN ARASINDA SICAK KAHVE FİNCANIM.VE SIMSICAK BİR SOHBET
İSTANBUL DAN ÖZLEDİKLERİM
BİR SEZEN ŞARKISI DERİNLERDEN KISIK BİR SESLE KULAĞIMA GELEN RUHUMU OKŞAYAN MÜZİK...BİR GECE DENİZLE BAŞBAŞA BİR ŞARKIDA BULAŞIRSAK. EĞER BİR KADEH RAKI İÇERSEN HATIRLA BENİ DE.
İSTANBUL 'DAN EL SALLARIM SANA.YA DA BEN NERDEYSEM,SEN NERDEYSEN....
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta