Kederlerinden doğan umut gibiydin.
Öylesine işte
Öylesine Sade ,
Öylesine parlak,
Öylesine eşsiz.
Çevrende sürekli gezinen
Degersiz ışık hüzmesiydim işte,
Bir sen eksiksin derdim hep
Senin gülüşünle birden doğardım
Derin karanlık boşluklardan
Umutla bağlanırdım eşsizlik ışığına
Kopardım tüm benliğimden
dağılırdım birden bire
Sarardım çevreni
Değersiz ışık hüzmemle
Sen ışıldayınca ufalır erirdim Birden bire
tabakasında son demlerine oynayan mum gibi
Titrek ışıklarla gösterirdim kendimi
Bakardın gülerdin
Ve sönerdim.
Öyleydi işte...
bütün bir hayat , tüm yaşanmışlık
Sana bağlar sana bağlanırdım her şeyiyle
geceyi gündüzlere katar yeniden ışıldardın.
Tüm gerçekliğinle
Sen Aydınlatırdın.
Kayıt Tarihi : 3.9.2021 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!