Öylesine...Hayat gibi geldi geçti...Anlık

Bitmeyecek gibi gelir aldığımız nefes, duyduğumuz sevgi,yaşadığımız aşk...
Öyle bitimliymiş ki yaşam göz açıp kapayıncaya kadar denen söz yerini bulur.
Kısacık deriz ki yaşama aslında kısacık değildir rakamlarla çarpsak kaç gece,
kaç gün kaç saat eskitmişizdir farklında olmadan.

Olmak yada olmak değişimsiz, değişimli başkaldırı bazense susmak.Kimseye etmem
şikayet namelerinde hayat canlanırken gözümde ne çok gülümsemeler verdim ne çok
göz yaşları geri dönüşsüz. Kime ve neden, neden demişken en sevdiğim kelime NEDEN...

Değdi veya değmedi diye arasında kalmadan net cevap verirken değdi verildi bitti.
Değerli olan kendimiz,aldığımız nefes, hayatımız ve sevdiklerimiz, sevgilerini
yaşatabildikleri sürece.İmkansız olmaz, yapamam,edemem ölürüm demekse koca bir yalan.
Her şartta hayat devam ediyor,gelecek günlere büyüyerek,daha bir olgunlaşarak
ilerliyoruz.Ardımızda kendimizden güzel olan yanları bırakarak, eksilerek, istemediklerimize
sevmediğimiz karakterlere benzeyerek.Olmak zorunda bırakılarak.Yaşayacaksak gücü farkediyoruz.
Güç ve eksilen yanlarla.Gücümüzün yettiğine dayatımlarla buna yaşamak diyoruz.

Hep istediğimiz yeri hayal ederiz, olmak istediğimiz yerde herşey güzel olacak deriz.
Varsak, görsek, yaşasak orada kendimizi bulacakmışız gibi gelir. Bu da koca bir yalan!
İnsan herşeyi içinde taşır gittiği geldiği yerde de yolda da bizimledir.Demek ki her iş bizde
yani kendimizde bitiyor.

Anladım ki yaşamak istiyorsan, biz dememiz gerektiğini bilsem de ben demek katılaştırsa da
kalbimizi,ben demeye alışmak gerekiyor.İşte o zaman üzülmez üzersin, sevmez sevilirsin.Yaşamak...
yaşamak bu olsa gerek...

Güç kimde bende bizde öyle ise yaşıyoruz...
Sevgisiz, saygısız, ışıksız.

Karmakarışık düşüncelerim arasından çıkıp gelen kelimeler ne derece anlamlı bilmiyorum.
Anlam veremiyorum aslında asılı kalıyor sadece ben ve benden uzakta olan kendime.Bildiklerim
ve öğrendiklerim çok zıt.
Ben ve benden ötede oluşturduğum bana doğru gitmekteyim.Küçük ve sevgi dolu bir dünya,
yalan, riya, sahtekarlıkla dolu, aldatmaca ile güç ile dolu bir dünyadan daha güzel.Ama
gel görki yaşamanın adı bunlar değil.Duygu yok mantık var düz savaş...

Duygular devrediliyor duygusuzluğa.Yaşamak için...yaşam için..