İnsanların kirli yüzlerine baktıkça uğulduyor beynim
Gözlerine bakıyorum;
o anlamsız,o boş gözlerine.
Bana bakarken sanki arkamdaki duvarı görüyorlar
Öylesine boş,öylesine anlamsız insanlar...
Etrafıma bir bakıyorum,kir,pas,çöp...
Yüreğimde kara noktalar oluşuyor her bakışımda.
Gözlerim acıyor baktıkça,
o yaşlı gözlerim
Öylesine boş,öylesine anlamsız etrafım...
Dünyada hergün acı çeken milyonları düşünüyorum.
Gencecik gözlerinde çiğ birikmiş masum çocukları,
Çocukların elindeki eksik ekmek parasını,
Paranın üzerindeki 'büyük devlet adamı(!) ' resimlerini...
Öylesine boş,öylesine anlamsız tüm dünya...
Ve aynada kendime bakıyorum nihayet.
Karanlıkların ortasındaki bembeyaz yüzümü görüyorum
Başka yüzleri aydınlatamadığımı görünce kahroluyorum
Gözlerim doluyor,ağlıyorum karanlığın ortasında,
Öylesine boş,öylesine anlamsız gözlerim...
'Bağlantılı olarak...'
GÖZLERİM
Gözlerim,
Eskisi gibi neşe saçmıyor artık.
Ağlıyor gözlerim,
Ağlıyor gözlerim,
Gözlerim,
Ağlıyor...
Kayıt Tarihi : 18.11.2000 17:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/11/18/oylesine-bir-siir-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!