Öylesine Bir Duygu Seli Şiiri - Rukiye Genç

Bazen çek git der içinden bir ses;
Çek git deniz kenarındaki limon çiçeği kokan o küçük sahil kasabasına...
Sanki vuslata giden yollar kısaldıkça, ruhunun en derinleri de aralayacak sana kapılarını... Kim bilir belki ''Kardan adamım üşümesin diye sobanın kenarına getirtip; eriyince de kardan adamım öldü.'' diye ağlayan o minicik sarı kız bile olabilirim.

Ya da sadece kandırıyorum kendimi;
Gerçekler ve hüzünlü gurbet içimi kanattıkça,
Gerçekleşmesi mümkün olmayan hayallerde teselli buluyorum.
Ben küçülmek istedikçe hızla büyüyorum aslında...
Acılar büyütüyor beni, yalnızlık büyütüyor; gariplik, çaresizlik büyütüyor.
Sağlığımı, emeklerimi, hayallerimi, saflığımı ve hatta canımı almak isterken zalim hayat;
Ben ona direnerek; düşüp düşüp yeniden yerden kalkarak büyüyorum.

Ben büyümek istemedikçe, altında ezildiğim sorumluluklarım büyütüyor beni...
Bu günlere bin bir zorluklarla gelmemi sağlayan;
Yalnız dört duvar arasında aciz,zavallı ve çaresiz kaldığımda değil;
En asi halimde bile, beni bağırlarına basan insanlara duyduğum vefa borcu büyütüyor beni…

Ve son nefesimi vereceğim ana kadar çetin mücadelemi canla başla sürdüreceğim inşallah... Kendim için yapmayacağım bunu,
Kendim için yaparsam, sütün içine düştüğünde kurtulma ümidini kaybedip pes eden
Ve kovanın dibine çöken kurbağacıktan bir farkım kalmaz.

Oysa ben SEVDİKLERİM için, EN KIYMETLİM dediklerim için,
Ülkemin herhangi bir yerinde beni ümitle bekleyen KARDELENLERİM için sürdüreceğim mücadelemi...
Ümitsizlikten kararmış kalplere bir ümit meşalesi olmak için,
Benim yaşadıklarımı kuzucuklarım yaşamasın diye sürdüreceğim mücadelemi...

Ve inanıyorum ki sonunda her şeye KADİR olan ALLAH'ın izniyle,
Sütün içine düştüğü andan itibaren canla başla çabalayıp,
Oluşan tereyağının üzerine çıkarak kurtulan kurbağanın yaşadığı mutluluğu ve huzuru yaşayacağım.
Ve tabiki kendimle birlikte nice kurbağaların da kurtulmasına vesile olarak insallah...