Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
en büyük aşk yokluğunda sevgiliyi tertemiz duygularla sevebilmektir...yaşamak ve yaşatmaktır elbet...yürek yanıp kavrulsada iki kişilik sevmektir aşk...nelere kadirdir aşk nelere...çok dokunaklı ve drin manalı...çok beğendim...yüreğim acıdı...sonsuz saygılarımla...++10..ant..
Aşk yalın ve sade değişmeyen haliyle hep aynı dokunur yüreklere ama onu karşılayan ağırlayan yürekler kendilerince şekillendirir ve her aşk doğar.işte o aşkın kişi ve kişi yüreğine özgü halinin şiirsel güzel anlatımı.Yürekten kutluyorum.
yürek kalemi tebrikler saygıyla tam puan tekrardan listemde
Ciddi adam ciddi aşık olur..yüreğinize sağlık..iyi güner dilerim..
Tebrikler Üstadım!
Aşkınızı ve maşukanıza duyduğunuz samimi muhabbet ve bağlılığı pek güzel tarif ve tasvir etmişsiniz. Haz alarak okudum.
Gönülden kutluyor, bereketli ilhamlar diliyorum.
Kaleminiz susmasın, daima yazsın. Gönül dünyanızdan ilham perileri eksik olmasın.
100 puan ve de antoloji.
Selam ve sevgiyle.
Ne karabulutlar geçti maziye gömülmüş günlerim üzerinden,
Ne fırtınalar koptu o yalnız yüreğimde,
Ama hiç bir zaman,hiç bir zaman sensiz olmamıştı düşlerim,
Ben öylesine bir aşk ile sevdim seni.
Ben yıllara meydan okudum senin için,
Ben ayrılık acısından kuruyan boğazlara bir damla su oldum,
Yeri geldi sabırla sildim yüreğimde ki seni,
Ama ben öylesine bir aşk ile sevdim seni.
Değerli dost,
Başarılı ve anlamlı çalışmanızı severek okudum....yürekten alkışlıyorum....
Başarınızın devamını diliyorum.
Sevgi saygı sizedir...
Sokak aşkı değil benim aşkım,
Yılların tüm özlemi yüklenmiş benliğime,
TEBRİK EDERIM. SEVDİNMİ ADAM GİBİ YÜREKTEN SEVECEKSIN AŞKLAR BİR SÜRELİK DEĞİL ÖMÜR BOYU OLMALI.YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
güzel bir şiir okudum tşkler...yazan yüreğe, kaleme sağlık diyorum...saygılarımla...
Öylesi bir aşk ancak katışıksız bir sevgiyle büyür zaten. en güzel duygularla yazılmış nadide bir şiir okudum. Yüreğine sağlık. 10 puan, ant.
benimkisi gerçek aşk
içinde sen ben olan
biz olacağımız gerçek bir aşk.. kaleminize yüreğinize sağlık.. şiir tadında güzellikler diliyorum tam puan + antoloji diyor selamlıyorum sizi ve şiirinizi..
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta