Üstüne çökecek gibidir tavan
Aldığın her nefes bir güne bedel
Bal yesen tadı yok sanırsın yavan
Kasılır kalırsın dersin ki heykel
Kesmiş belediye ağacımı yazık
Kuşlarda gelmez pencerene artık
Umutlarım sürgün kaşlarım çatık
Dökülür saçların önüne tel, tel
Bir yalnızlık zordur birde ayrılık
İçinde boğulur bazen hıçkırık
Çıkmaz boğazından sessiz çığlık
Canından can alır bilinmez el
Kafese benzer her köşesi evin
Gelmiyorsa eğer gelir bildiğin
Düşünürsün bazen sanki mabedin
Dersin ki bir ip taksam olsa çengel
Mutluluk bitmeyen bir izindeymiş
Her sorurunun cevabı içindeymiş
Ben hiç bulamadım neresindeymiş
Hadi gelde böyle hayatı sev gel
Mustafa yaman
27 temmuz 2024
Kayıt Tarihi : 4.8.2024 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!