Arife günlerinde kapının önünden geçecek olan bayramlara
Boyundan büyük işlerdi doğrusu insan olmak
İnsan kalmak
İnsan yaşamak ve yaşatmak
Yokluğunu vermesin diye hasretler özlemler dilekler düşler hayaller itibarı nazardan
Kederde sevinçte harmanını sürüp savuran hayatın eleyip süzen deminden
Mutluluğa ilişkin erişkin yetişkin bilmiş becerikli ve müptelası olup
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta