Öylesine Şiiri - Ozan Kaymak

Öylesine bir adam,
Öylesine bir şiir yazmış.
Herkes okumuş,
Herkes beğenmiş,
Adam hiç mutlu olmamış.

Öylesine bir adam,
Yazmaya devam etmiş,
Anlatmak ve anlaşılmak için.
Bilmediği için...
Özleyemediği bile,
O aşkla tanışmak için.
Ve her gün bir şehirden,
O aşk denizine taşınmak için.
Bu sefer kaçırmamak için,
O adaya giden son vapuru.
Amaçsız mı sandınız...
Hayata yetişmek için.

Konuşulur olmuş adam dilden dile,
Resimleri dolaşmşış elden ele.
Adam hep onu beklemiş,
Umudu nafile yere,
Harcamış nasırlı ellerinde.
Herkes görmüş,
Ama kimse bakmamış,
Sazının kopuk teline.
Duymuşlar ama dinlememişler,
Kulak vermemişler yanık sesine.
Ayrılık ensesinde.
Ve bir gün...
Yeller esmiş yerinde.
Öylesine...

Öylesine bir adam,
Ölesiye sevmiş.
Ölesiye bilememişler...