Öylesine Şiiri - Ömer Faruk Çakır

insanları anlaması zor
kimi an da anlatması insanlara, insanı
acı umut kadar çocuk kadar kolay büyüyor
bir eriyip gitmiyor, bir “tay tay” durmuyor
bir de “atta” gitmiyor, her kalan gibi kalıyor
her giden gibi gidiyorsun sen, ben büyüyorum!

çiçekler açıyor -ilk-, -son- çiçekler soluyor
bir adım daha bir adım daha, bir umut daha
doğuyor, batıyor, gün oluyor, gün oluyorum!
adı beklemek oluyor sonra, neyi?
bilmem, hiç, bir şeyleri işte öylesine!
bugün, çokça aklımdasınız ölüm!