Öylece Seviyorum Şiiri - Ömer Dalman

Seni herşeyden çok seviyorum.
Seni Yaratan'da seviyorum
kendinde seviyorum
kendimde seviyorum.

Seni 'sen' olduğun noktada
beni hiçe saydığın, aştığın,
benden aldığın noktada
'boynumu bükerim,
izin veririm' diyerek seviyorum.

'Başına bir şey gelir de
uzaklara giderse; ne yaparım kendimle? ! ' diye
telaşlara düşerek
kendime yetmeyerek
ve buna da izin vererek seviyorum.

'Tarih' oldu, köklendi bu sevgi
toprak oldu hatta!
dünyayı ellerinde taşıdı
yılmadı, yorulmadı
ve ben şimdi
önünde eğilirken Yaratan'ın
herşeyimi adamışken
toprağın yüzümü okşarken;

gideceğim hiçbir yer kalmamışçasına
bir bebek gibi ağlaya ağlaya
geldiğim yere dönmek istercesine
seni -öylece- seviyorum.

(Mayıs 2006)