Öylece Bırakıp Gittin

İsyan etmiyorum da,
yaşanacak güzellik kalmamış gibi hayatta
hüzün ve acı sarmış dört yanımı

oysa ki huzur doğardı her sabah
güneşin ışıkları kaçardı gözümüze
sevinçle merhaba derdik güne
yüreğimize sığmayan heyecanlarımız vardı
şimdilerde ise hüzünle doğuyor güneş
derin bir acı saplanıyor her gün yüreğime
gün dinmeyen gözyaşlarıyla ıslanıyor

hiç bir şey eskisi gibi değil
toplamak istediğin hayat
aradığın yerde değil
hiç bir şeyin tadı tuzu yok

alışamadım bıraktığın bulutlu karanlık günlere
alışamadım sensiz geçen bir güne
oysaki öğretmeden gitme demiştim
dayanamam biterim tükenirim demiştim
dinlemedin
öylece bırakıp gittin