Öyle zamanlar var ki;
beynimin süzgecinden geçirdiğim
nadide kelimeler zonkluyor içimde
emzireceğim sahifeler
sevda yoksunu duygular arıyorum
ağırlığı yormuyor bedenimi;
ama içimdeki çöl çağırıyor
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
niçin hüzün ve melankoli ruhun fiyakası sayılır.aydınlık içine konulan hedef tahtalarına neden zifir karanlıklardan atış yapılır.şair hüzün içre dökmüş sevdalarını kah sitem ve sitayiş ile kah mütevazi bir söylev çekerek.başarmış da bunu.yolun açık olsun diyorum...
Öyle zamanlar var ki, insanın içinden insafsızca kendini çalar götürür. Sessizlik, çoğu kez yalnızca acı veren bir boşluğa dönüşür!...Tebrikler Sevgili Ensar...
Naime Erlaçin
'Sadece aşklar değil,
hüzünler, melankolik duruşlar;
kızıla yatkın akşam güneşi,
çöl gecelerinin harlı ateşi,
geriye dönen somon balıkları,
ve gidenin ardından sallanan ıslak mendil;
hepsi, ama hepsi
nasiplenmeli yürek esintisinden'
Ne kadar güzel yazmışsınız sevgili Ensar, hayat tabiiki sadece aşk değil, işlenen konular da sadece aşk olmamalı gözün gördüğü herşey nasiplenmeli. Tebrikler... İbrahim Bayraktar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta