Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
niçin hüzün ve melankoli ruhun fiyakası sayılır.aydınlık içine konulan hedef tahtalarına neden zifir karanlıklardan atış yapılır.şair hüzün içre dökmüş sevdalarını kah sitem ve sitayiş ile kah mütevazi bir söylev çekerek.başarmış da bunu.yolun açık olsun diyorum...
Öyle zamanlar var ki, insanın içinden insafsızca kendini çalar götürür. Sessizlik, çoğu kez yalnızca acı veren bir boşluğa dönüşür!...Tebrikler Sevgili Ensar...
Naime Erlaçin
'Sadece aşklar değil,
hüzünler, melankolik duruşlar;
kızıla yatkın akşam güneşi,
çöl gecelerinin harlı ateşi,
geriye dönen somon balıkları,
ve gidenin ardından sallanan ıslak mendil;
hepsi, ama hepsi
nasiplenmeli yürek esintisinden'
Ne kadar güzel yazmışsınız sevgili Ensar, hayat tabiiki sadece aşk değil, işlenen konular da sadece aşk olmamalı gözün gördüğü herşey nasiplenmeli. Tebrikler... İbrahim Bayraktar
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta