'öyle' uykusu Şiiri - Can Toprak Bayar

Yalanın soğuk kaygan derisi yapıştı boğazıma.
Sıkışıp kaldım; "ben bu değilim" ile
"ne bekliyordum ki" arasında.
Kimse tutmaz yasını alışkanlıklarımın
biliyorum, benden başka.
Hoş, zaten pek mümkün de değildi
bir şeylere tutunmak bu çağda.
Hayal kırıklığının sözlük anlamını buldum,
iyi ile kötünün ezeli rakip olmadığını
öğrendiğim anda.
İkisinin de herkesin aklına yattığını
kabullendim zamanla.
Gerçeğin sıcak, pürüzlü teni
uyandırdı beni o tatlı uykumdan.
Her neye benziyorsa sevmek,
bir anda ürktüm ondan.
Aklımdaki kuşlarla mı,
yoksa her biri aynı sabahlarla mı
yaşamalıyım, seçemiyorum inan.
Çelişenlerin birbirine susamışlığıdır aslında yaşam;
göğsünde ne fazlaysa büyütmez dünya seni,
onu senden ansızın söküp almadan.