ÖYLE KALSAYDIM
Rüzgar sert esiyor,geçebilsem şu yaylayı
Ayağım çıplak,başım açık ,sırtımda astarsız zıbın.
Oturmak geçiyor içimden bir çalı dibine bir kaya altına
Oturamıyorum o halde donacağım düşünce aklıma.
Aşabilsem şu yaylanın düzünü,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta