Öyle güzel ki ateş
Yakıp kül etmedikçe bir yerleri,
Öyle temiz ve berrak ki kan
Dolaştıkça sadece damarlarında,
Öyle masum ki karanlık
Sadece aşkı çağırıyorsa gece kapına,
Öyle temiz ki insanoğlunun yüzü
Unutmadıktan sonra insan olduğunu,
Ve öyle mutlu ki şu dünya
Sömürülmedikten sonra alın teri
O kadar güzel ki yaşamak dostum
Bu kadar çileli olsa da
Ve bu kadar zor,
Öyle güzel ki aşk
Hiç sevilmemiş olsan da...
Ve öyle gerekli ki umut
Yıkımlar arasında ayakta tutabiliyorsa her an seni...
2004
www.melihcoskun.com
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 4.7.2006 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir de karanlık yüzü vardır ve biz onu hiç görmeyiz.
Bunu hatırlattı, yeniden düşündürdü şiir.
Varoluşun güzel yüzünü işaret ediyor bize, fakat karanlık yüzünü unutturmadan.
Öyle güzel ki ateş... demiş demeye, ama..
Yakıp kül etmedikçe bir yerleri... diye eklemeden de edememiş.
Zincirin ucunda hafif salınımlarla dönen bir madolyon tutuyor şiir.
Aynı anda iki yüzünü de fark edebiliyoruz.
Sen yine de iyi tarafından bak demiyor tam olarak, iyi de yapıyor çünkü gerçeklikten kopuşa yol açar bu giderek, fakat iyi tarafına daha uzun bak diyor.
Bu iyi bir öğüt.
TÜM YORUMLAR (1)