Sevdalı gönlüme bir ışık yak da öyle git
Küs geçme önümden bir kere bak da öyle git
Aşkını inkar etme hiç kendini kandırma
Gönlünden gönlüme bir ateş yak da öyle git
Bir sen varsın kalbim içinde bir de umudum
Ayrılık zehrini içiyorum yudum yudum
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




“Git! Git! Git’me dur ne olursun!” denirdi ya bir şarkının her nakaratında…
Sanırım onun da sevdalı gönlüne dokunan, canını yakan biri vardı…
Gündüzünü geceye çevirene, hece hece haykırıyordu o da bu yüzden…
Ve bence,
Onurlu bir çıplaklıktı ondaki, çünkü yüreğini olduğu gibi gözler önüne sermiş ve hiç çekinmemişti bunu yapmaktan…
“Gönlünden gönlüme bir ateş yakta öyle git”
Daha ne söylenebilir, buna gerek var mı ki?
Yaktılar ve gittiler…
Yine, çok güzeldi…
Yüreğinize sağlık… Ömrünüze, gönlünüze bereket…
Nicelerine inşaAllah…
Saygımla…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta