Öyle çok yorgunum ki Şiiri - Sinan Karakaş

Öyle çok yorgunum ki öyle çok bilesiniz
İstedim ki kalbimi bir de siz göresiniz
Ne söylesem çaresiz, ne söylesem anlamsız
Ben gülmedim dünyada, bari siz gülesiniz

Elimi tutanım yok, arayıp soranım yok,
Bir girdabın içinde, kafayı yoranım yok,
Bilmiyorum belki de, ayrılmanın zamanı,
Kan kaybı sürmektedir, yaramı saranım yok.

Daha ne anlatayım, dilimde tüyler bitti
Çektiğim bunca acı, ruhu bile eritti,
Ya benden ses çıkmıyor, ya da dinleyen sağır,
Bir Sinan vardı geldi, yaşadı çekip gitti.