Bir türlü kabuk bağlamayan,
Kopardıkça eşeledikçe kanayan,
Bu yüzden kapanamayan bir yara.
Zamana meydan okurcasına.
Düşünce dünyamı kaplamış,
İnat ki ne inat!
Sebep olan ne varsa ayrılığa,
Hergün, gün gibi ortada.
Gözden ırak değil ki,
Gönülden ırak olsun.
Bir yastığa baş koymuşuz,sanki bir ömür.
Tırnaklara takılmış körpe bir kabuk.
Yeter dercesine kıvrılmakta.
Çareyi buldum çok şükür.
Çare, Allah'a sığınmakta,
Yalvarmakta, ağlamakta.
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 15:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/31/oyle-bir-yara-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!