öyle bir mecburiyet Şiiri - Aykut Över

yelken açıp sensizliğin denizine,
umutlar yakaladım kırmızı ağlarla...
yakamozlara baktım uzun uzun...
ıssız bir adada aradım ayak izlerini....
yalnızlığı büyüttüm içimde,
senliği öldürdüm yargısız.........
benim hayallerim vardı, inanmadığın! ..
birde esmer yürekli çocuklarım, doğurmadığın! ..
adını deniz, adını devrim... koymadığın! ..
benim temmuz asksamlarında küllenen kamp ateşlerim
vardı birde o ateşte yanan şiir defterim..
benim simsiyah pardesülü bir ayrılığım vardı...
çırılçıplak yalnızlıgım...
ve yelken açıp sensizliğin denizine,
hüzünbaz geceler içinden yıldızlar kaydırdım yüreğine..
ben seni yitirdiğim günden bugüne,
hiç ağlamadım, hiç gülmedim.
sadece sustum oldugum yerde..... uyuyormusun?
rahat uyu, ben varım düşlerinde bu gece,
ilk kez gözlerine gülümseyeceğim,
ıslak teninde müptela bir utanç.
sen benden muzdarip, ben senden......
uzanı vereceğim kollarının arasına... sıkılma,
bu düş bizim, bu ayrılık, bu sevda.....
tüm sınırlar bizim aş aşabildiğin yolca....
yıllar sonra düşlerle geldin..
ve düşlerle gittin..
ve aslında ben sana
türkçeyi konuşmaya,
mecbur olduğum kadarından
fazla mecbur oldum