Öyle Bir Haldeyim ki Kimse Bilmez Derdimi

Ben sevdanın derinden acısını çekerim
Rüzgar olur aleme dert tohumu ekerim
Ne senden vazgeçerim ne yolunu beklerim
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Gecenin karanlığı aydınlatır yüzünü
Beklemek fayda etmez duymuyorsam sözünü
Çok uğraştım olmadı çözemedim özünü
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Dönmüşüm suratımı karanlık gökyüzüne
Nice defalar başım teslim oldu dizine
Yalancı baharları dost edindin özüne
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Katre katre tükendi içimdeki ateşim
Karanlık sardı canı doğmaz oldu güneşim
Sözde hem sevgilimdin hemde ayrılmaz eşim
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Yaşlar akın ediyor kanlı göz pınarına
Söyle ne kaldı artık taşınacak yarına
Pul eyledin ömrümü serdin halk pazarına
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Hep hislerde yaşadın göremedin çilemi
Kan revan bedenime süremedin merhemi
Bana hep layık gördün ölüm ile elemi
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

İster idim derdine derman olayım senin
Son nefeste yanına kavuşsun bu bedenim
Yangın yeri tüm alem tutuştu senle tenim
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi

Bak kesildi nefesim tutmaz oldu dizlerim
Dağlar girdi araya ben kokunu özlerim
Gelde son halim gör kapanırken gözlerim
Öyle bir haldeyimki kimse bilmez halimi

Sanma ki sen susunca ben olurum havamda
Sensizlik migren olup zonkluyorken kafamda
Ölümün silueti bakınır durur camda
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez halimi

Aşk nedir sevda nedir bilir mi kahpe kader
Yetmez mi kul ettiğin ömrüm olmuşken heder
Sensiz geçen her anım güne ekiyor keder
Öyle bir haldeyim ki kimse bilmez derdimi