Öyle bir haldeyim ki; utanırım
Yananlara yanarım, sormam kimsenin ahvalini, kimseden.
Arife gerek mi tarif, anlarım her kes itilince bu yangınlara: her biri keş olur,rakının kokusunu,şarabın kırmızısını, katarken; konuk olur meyhaneler,isyankar ahlarına...
Onlar isyan katarken sevdalarına; saklarım sessizliğimde, geçmişin hatalarını, utanır susarım.
Töreler bağlar dilimi; ne şimdine olur sorularım ne de geleceğine uzanır kaygılarım...
Utanırım; hal hatır sormaya, ar eder; döşenmez, davetsiz mindere, duygularım
hayalinde yer tutamayan,gözyaşlarımın selinde yanarım.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta