Öyle bir Gittin ki Şiiri - Zeynep Karabulut

Öldüğün gün öldü insanlık ya Nebi.
Öldüklerinde güllerin,soldu güller dünyada.Ali’nin aslanlığı yetmedi onların feryadına.
Hasan kadar yandı canımız ey Nebi,Hüseyin kadar ağladı yüreğimiz.Otağın kadar susuz kaldı yüreğimiz,Abbas kadar aktı kanımız.
Yetiş ey Nebi; kan doldu çöllerin.Suya hasret kaldı gönüllerimiz.Nurunu arar gözlerimiz.Geçtiğimiz yollarda Hamza’nın ayak izlerinde ezilmekteyiz.
Yetiş ey Nebi! sormaz oldu güllerinin katilini inanıyorum diyenler.Anmaktan korkar oldu isimlerinizi diller.Ferahlayacak yüreklerimiz oysa sevdikçe,yücelecek gönüller.
Kollarımız kesildi Sevgili..sırtımızdan hançerlendik.Başlarımız kesildi.Bizi bu hale getiren bir avuç haindi.
Anlamadımsa; sen gidince Yaradana,insanlık neden bitti.Ömerin adaleti nerde? bunları yapan senin eşref-i insan dediklerindi.hani yaradılanın en şereflisiydi ya ademoğlu,meleklerden bile üstündü.Üstünlük bizde mi yoksa senin gönlünde miydi?
Çatladı dudaklarımız ey Sevgili.susuzluktan değil.hayır hayır asla değil,sensizliktendi.
Öyle bir gittin ki bizden
Senden sonra herşey bitti..