Öyle bir ateş ki; taşları bile eritmekte,
Ağaçlar köklerini sökmüş, koşarak seğirtmekte.
Şöyle kafanı çevirip de, bir bakınca dünyaya;
İnsanlık öldü, insanlar yaşıyor dedirtmekte...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!