Öyle... Şiiri - Kemal Yavuz

Hiç kimse kusuruma bakmasın
Artık insanları sevmiyorum…
Petrol kuyularını seviyorum,
Vatan hainlerini seviyorum,
Kapımda bağlı köpek gibiler…
Köpeklerimi taşlayanları öldürmeyi,
Topraklarını işgal etmeyi seviyorum
Kızlarının ırzına geçmeyi,
Üçüncü Reich, Nikola Jorgic’ i,
Hutuları, Sırpları seviyorum, kısacası,
Benden farklı olanları yok etmeyi seviyorum
Yani Jenositi…

Bağışlayın beni ey insanlık,
Size layık olamıyorum.
Ben insanları sevmiyorum…
Krokiler çiziyorum kağıtlara,
Silahlar üretiyorum, mermiler…
Kişi başına düşen bomba miktarını
doğru hesaplayabilmek için
Matematik derslerinden hiç kaytarmıyorum.

Asya, Afrika, Avrupa’da bir devdim,
Giriştiğim her haçlı savaşında galip geldim
1.Kılıç Aslan, I. İmadeddin Zengin, Selahattin Eyyübi’ydim...

Sonra batılılaştım, medenileştim
eş başkanlığa seçildim...
Artık yerli malı kullanmıyorum,
Yerli sigara öksürtüyor, Malbuş, Parlamenter,
Pierre Cardin, Vitali Hakko,Blue jean…
Biri yer, biri bakar, kıyamet ondan kopar
Birileri, makyajını tazeler,
Diğerleri zekat verip sevap satın alır,
Faiz haram, kul hakkı, komşu hakkı,
Pensilvanya dan bir hoca baktı...
Türküm, doğruyum, çalışkanım, yasam,
Küçükleri korumak, büyükleri saymak,
Yurdumu, milletimi, özümden çok sevmektir...
varlığım efendilerime armağan olsun...

Sevgi dolu biriyim ama;
insanları sevemiyorum.
Öyle işte;
Köpeklerimi seviyorum, bir de çocuklarımı,
eş başkanlarımı,
gerçekte sevgi doluyum onlara,
ama sevgimi hak eden sadece onlar var.
Öyle. Ne yapayım?
Suç bende mi?
Bana sebebsiz yere zarar vermeyen, canımı sıkmayan,
beni tahrik edip bundan zevk almayan bir tek onlar.

Öyle olmayanları yok etmek istemiyorum,
onları linç etmek, öldürmek istemiyorum.
Onlar beni ilgilendirmiyor.
Ben onların olmadığı bir dünyada yaşamanın hayalini de kurmuyorum
Çünkü artık çok iyi biliyorum ki böyle bir dünya mümkün değil.
Onlara elimden geldiğince ileri demokrasi götürmek istiyorum.
Yerlerse...
Yenmeyecek şey mi bu, naz edenlere, direnenlere zorla yediriyorum.

Öyle kutumdayım bekliyorum.
Kimse görmesin sevgimi diye.
Tekmelerler diye korkuyorum bazen.
arada kafayı da çıkartıyorum.
Ben sevgi doluyum ama…
Bir tek beni sevenleri seviyorum…

Sevdiğim çocukları alıyorlar benden.
Terörist yapıyorlar,
canlı bomba yapıyorlar.
Ben sevgi doluyum
ama böyle insanları sevemiyorum.
Sevgimi verecek bir dünya da aramıyorum
Öylesine yaşıyorum...

Artık, Şizofreni çağındayım ömrümün…
beni sevmeyenlerle başedemiyorum...
yıkılıyorum...
Öyle…