Öyle.. Şiiri - Emin Nadir

Çocuklar,
Öyle bir yerden gelmişiz,
Dört yanı deniz,
Otu ot,toprağı toprak.
Sopa diksen;
Kök salar boy verir.
Yedi düvel beslemiş,
Yedi gırtlak doymamış.
Kalkmışız,gelmişiz.

Öyle bir dilimiz var.
Sözü söz,şiiri şiir.
Bir sözcüğü,bin cümleye can verir.
Ne dilleri beslemiş.
Kırık dökük konuşmuşuz.
Hor görmüşüz,unutmuşuz.

Öyle türkülerimiz var,
Karacaoğlan'dan
Dadaloğlu'ndan
Aşık Veysel'den
Köroğlu'ndan....
'Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır.'
Ne sevdalar anlatmış.
Biz utanmışız,susmuşuz.

Öyle bir insanımız var ki;
Fakirlik belini bükmüştür de
Yüreğinde dünya doyurur.
Kapısını çal,açım de,
Ekmeğini bölüşür.
Bulur buluşturur verir.
Karıncayı incitmez.
Dokunmayıver damarına,aslan kesilir.
'Zenginimiz bedel,onlar can verir.'
Paylamışız,azarlamışız.
Bölmüşüz,parçalamışız.

Geldiğiniz yere,
Geldiğim yere dönüyorum çocuklar.
Bu kez onlara,sizi anlatmaya
Orda bir parçamız var demeye
Gidiyorum.
Onların sınıflarında
Belki soba yanmıyor
Belki kalem, defter,tebeşir de yok.
Onlara kalem olmaya
Defter tebeşir olmaya
Sobalarında kömür olmaya gidiyorum.
Hoşçakalın çocuklar.
Temmuz 2003/Böblingen