göğsümüzde dururdu su
bolca öykülüydük
gönencimizle okşardık uzak dağ kuşlarının
yeryüzü sevdasını
ne biz üşürdük ne gölgemiz üşürdü
bolca öykülüydük
ama öykümüz üşürdü
yanakları kızarırdı da dağların
aman vermezlik bilmezdik
uğultusu bitmeden şuursuz
üzerimize üzerimize çiseleyen
gün batımının
Kayıt Tarihi : 21.8.2008 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/21/oykuluyduk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!