Birinci Bölüm: Yarın'a Kalanlar
Yarın diyordu. Yarım kalan neyim varsa eksik bıraktığım ne kalmışsa kırık- dökük hayatımda son vereceğim. Yarına kadar izin verdim kendime. Bugün de hayvan gibi yaşayacağım, bugün de alkol alacağım, bugün yine çocuklarıma eşime hor davranacağım… Yarın olduğundaysa bambaşka olacağım.
Bu satırları ajandasına yazıyordu. O güne kadar kimsenin açmamış olduğu ajandasına… Hazzetmiyordu hayatından. Tabi ki bugüne kadar olan kısmından. Bazı geceler uzun uzun düşünüyor hep bir son vermeyi hayal ediyordu. Kendisini günahlardan sıyrılmış bir şekilde tertemiz biri olarak. Hayaller uzayıp gidiyordu. Ve bakıyordu ki sonra kendine, her şey eskiye dönmüş. Günahlar ülkesinde günahlarla doluydu hayatı. Ve belki bu yüzden huzursuzdu, mutsuzdu. Ahiret hiç girivermese kafasına belki de yaşadığı hayatı seviyordu.
Önce kötü arkadaşlarımı terk edeceğim birer-birer, alkolü zaten ağzıma sürmeyeceğim. Yarın sabah mutlaka namazımı kılacağım… Artık kitap okuyacağım. Dinimi öğreneceğim, yeni bir hayat kuracağım… Çocuklarımı da uyandıracağım. Onlar olsun küçüklükten alışsınlar seher vakti kalkmaya. Ne babam gibi olacağım artık ne başkası gibi. Kurtaracağım kendimi bu bataklıktan.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
