Yaralı Güvercin (Küçük Dostlar-3)
Küçük Selim’in annesi hastalanıp hastaneye kaldırılalı 3 hafta olmuştu. Anne sevgisinden uzak kalan Selim, iyice yaramaz olmuştu. Annesine duyduğu özlem, onu öfkeli bir çocuk yapmıştı. Son bir haftadır en iyi arkadaşları Hüseyin ve Recep’ten uzaklaşmış ve mahallenin en haşarı çocukları olan Hans ve Karl ile dolaşır olmuştu. Mahallenin camisinde Kuran kurslarına başlayan Hüseyin ve Recep onu da çağırmışlar, çok güzel şeyler öğrendiklerini, her okudukları sureden sonra Ahmet hocanın kendileri şeker, çikolata verdiğini neşe içinde söylemelerine rağmen gitmemişti.
O gün yine Hans ve Karl ile buluşmuş ve çeşitli yaramazlıklara başlamışlardı. Önce Hans, mahallede tek başına yaşayan Berlin itfaiyesinden emekli By Müller’in camını taş atarak kırmış, yakalanmadan kaçmışlardı. Selim ilk defa kötü bir olaya karıştığı için içinden çok üzülmüş ama kötü arkadaşlarından da ayrılmamıştı. Anne-babasının bu olayı duyarsa çok kızacaklarını da düşünmeden yapamıyor, içi içini yiyordu.
Dolaşırken öğle saatlerine doğru bir kedinin ağaca tırmandığını gördüler. Hans yine bir taş alıp kediye atmaya niyetlenmişti ki, Karl elini tutup ona engel oldu. Hans;
-Noldu Karl?
-Baksana ağaçta bir kuş yuvası var.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çocuk edebiyatı diğer türler kadar gelişmemiş memleketimizde ne yazık. oysa eğitimde vazgeçilmezdir masallar, öykü ve şiirler.Bu yöndeki çalışmalarınızdan dolayı kutluyorum.Güzel bir öykü okudum.Saygılarımla.
Selim, bir kuşu öldürmekten, günaha işlemekten kurtulduğu için Allah’a şükrediyordu. Ailesi ve iyi arkadaşlarıyla çok mutlu yaşıyordu
Tebrikler, fakat bizleri ağlatmak zorundamısınız.
Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta