Kimi zaman anlatamadıgım duygularımla başlıyorum öyküme,
sevinçi ararken yaşamımda hüzünü verdi kısacık hayat yolunda.
en başında kurdugum hayallerden uzagım o temiz duygulardan korkuyorum yeni hayal kırıklarından,ne sevgiyi tertemiz yaşabildim nede soludugum dünyadaki nefesi anlam katabildim istegim ayrıcaklıktı benim bir tek ben olmak istedim özgür inancında samimi ve olmayan kişilik gibi bir tek ben olmalıydım.kimileri cıkarlarına ortak etti kimileri yozlaşmaya başlayan sömürgeci dünyanın nefsine büründürdü bedenimi,sigara içiyorum yılda bir kaç kez alkol ve olmadık nefsim oluştu yaşamımda dönüp bakıyorum kendime yaşadıgım dünyaya! ! ! öyle hoş öyle nayhoş düşündüryor yüregimin derinlerinde ve bu günü yaşadıgıma şükrediyorum,öylesine öykü yazmak için başladım hüzünüme ortak her insan sen ve digerleri gibi herbirimiz aynı vardıgımız soludugumuz dünyada sadece cıkarları ve düşüncelerı varklı algıladık yaşamımızda,şimdi öyküyü bitirmeliyim bu gün cok güzeldi soludugum dünyanın bir cok nimetinden tatdım dokundum yaşadım hissettim ben bir kulum taki öyküler gibi ben bir kulum tıpkı sizlerin yaşadıgı ortak dünya gibi,lütfen bir birimizi cıkarlara ortak etmeden yaşayalım bu güzel günlerimizi sevgi ve selamlarımla...
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Nasılda özetlemişsiniz bu günü ve yaşadıgımız zamanı inanmak cok güzel yüregine sağlık ali.
(lütfen cıkarları bir birimize ortak etmeyelim bu dünyada)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta