Oyalan... Şiiri - Mehmet Şahan

O/YALAN

Dünya fani; dünya yalan demezsen,
Toprağıyla, taşı ile o/yalan…
Var mı bani; var mı kalan demezsen,
Ekmeğiyle, aşı ile o/yalan…

Alan varmış; satan varmış saldırma,
Talan varmış, batan varmış kaldırma!
Kalan varmış; yatan varmış aldırma,
Baharıyla, kışı ile o/yalan…

Kimi çıkar Kaf Dağında erleşir,
Kimi bıkar bir çalıya yerleşir!
Kimi bakar gül dalıyla söyleşir,
Yuvasıyla, kuşu ile o/yalan…

Zemheride her şey çekse de çile,
Can bulur toprakta döner yeşile!
Güz gelir yaprak da solar nafile,
Kurusuyla, yaşı ile o/yalan…

Pembeleşmiş yanakları al gibi,
Ne söylemiş dudakları bal gibi!
Göz eylemiş; ayakları dal gibi,
Gözleriyle, kaşı ile o/yalan…

İki yakam serilse de boşuna,
Milyon rakam derilse de boşuna!
Mevki, makam verilse de boşuna;
Ayağıyla, başı ile o/yalan…

Pir-î Fanî çula satsa gülleri,
Geçmez akçe pula satsa filleri!
Mü’min olan kula satsa dilleri
Canlısıyla, na’şı ile oyalan…
Anısıyla, huşû ile oyalan…

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
28.08.2019 – İSTANBUL