Otuzbirinci Yıl Şiiri - Enver Akbarut

karakıştayım
hep yokuştayım
çıkmaz yollarda
başı boşta
bir başımayım

yönümü göster
çal keman ağlasın
gözyaşlarım kurudu
senden gitmem

veresiye ömrüm bitiyor
fesleğen gönderdim sana
saç savur kokularını
hatıram umudum olsun

ah ateşin çocukları
suyu sevmez bilirim
dolu olup
herşeyi vurmak istiyorum

asın beni kayısı ağacına
çiçekleri açarken
alakarga fesleğene konsun
fesleğen kokulu günlerde
hatırlayın beni

bir fatiham olsun
onuda öğretmen kız okusun