Otuz Yaş Şiiri Şiiri - Yılmaz Helimergin

Yanıyorum
İçimde kavrulan güneşin enkazında
Tütüşen sönük küllerin
İçtiği dumanla
Göksemaya doğru
İlelebet sürecek
Hiçbir vakit bitmeyecek
Yolculuğun
Bıkkınlık ve rehavet demlenerek
Dünya denen sılayı söylenip
Belki de kahır tasından
Acı şarap içilirken
Hep ileri adım atılan
Doğuştan bitkin
Asaleten ezik azatlığın
Adımını atsan da
Vazgeçsende
Tıkırdayan eyvahların
Emsalsizliğinin köşe başında
Boz ağacın yoldaşı
Grimsi musalla taşını
Görüyorum...
Yaş otuz
Anıların mazisi
şarkılarda okunmuş yarınlarda kalıyorken
Ben Ölüyorum...

22/10/2009 00:00