Otuz Üç Fidan Şiiri - Bülent Baysal

**OTUZ ÜÇ FİDAN**

Yüregim bir ağır bu gece
Çökmüş üstüme bir dev
Yıldızlar küsmüş, ay karanlık
Karanlığa yayılır engerek kokusu
Kaç ocak sönecek kim bilir
Hangi yüreklere şivan...

Bir ananın yüregine ateş düşerse
Cihan yanar, dağlar erir
Volkan volkanlığından utanır, sesiz kalır

Zaman babil yüreklerin kahpe çağları
Hangi hayellere çöker kara,
karalar hangi baharların celladı
Ustura kesiği gece puşt zulası
Ateş kusan emperyal tulası
Düşer geceye kan gülleri kokusu

Ey balam...
Ay balam...
Oyyy havar...

İblib'de kahpe kurşun, Sakarya kan aktı
Yarabbim o ne karanlık şafaktı
Bunlar hayata kan doğrayanlar
Bunlar ki babilin engerek piçleri
Bilinir şeytanla aynı memeden süt içtikleri...

Kalk kalkta selam dur toprak
Kefensiz düşüyor dalından otuz üç yaprak
Çığ düşüyor başıma
Yüreğimde deprem
Boğazıma yürür tsunami
Dilim lal
Tükürsem kan sızacak...

Bülent Baysal