Otuz dokuz Şiiri - Büşra İlhan

Şimdiden deliler başladı gülmeye
Şimdiden nasılsın diye sordu evler, şehirler
Ben bu yaşımda
Merhaba dünya
Ne iyi insanlara
Ne oh
Sokak lambalarına uzanamayan
Bir hüznü eskitemeyen
Çiçek sulamayı bilmeyen
Kendi dipsizliğine yetemeyenlere
Ne iyi
Kim orta yere koydu bu arayışları
Kim görecek şimdi birbirini
Nerdeler kim bilir
Yok daha neler diyenler
Yok artık daha neler
Acısına, duygusuna, düşüncesine birilerinin
Yok artık daha neler
Dillerinde pelesenk olmuş bir cümle
Herkes herkese yok artık daha neler.
Eskisin karanlık ışığa o halde
Ceplerinizde bilenmiş bir korkuyla
Bardağa sığsın güneş
İnce belli cam bardağa
Ve siz
Ve sizler
Göremeyecek kadar kör olun güneşi
Bir şehre bakmaktan
Sonra dünya
Sonra siz
Ve ben sizinle
Mecburum bu dünyada yaşamaya