Otuz Dokuz Şiiri - Gönül Çalımlı

Dün kuytu bir bakışla tanıştım rüyamda
ciğerlerime kadar sızan bir ter gördüm
işte bu sefer içimde
yani
sana en düşkün yanımın içinde
o gülüşünle
o yağız ayaklarınla
müphem gölgenle yürüyordun

hayat kötüydü hayat
kim bilir nedir
onu bu kadar zalim eden
sesimin titrekliğiyle
düşünürken bunu
fikrinde ki o ince şeyle çarpıştım
göğsünde
tam otuz dokuz yaş vardı

ben bir rüya gördüm çarşamba sabahına uyanırken
uykumda her zamanki gibi
yine şaşkın
hep telaşlı
ve ne yapacağımı bilmez bir halde uyandım
insanlar gördüm dört ayaklı
insanlar gördüm göğe asılı
ama sen içimde
nasıl da öyle terli
nasıl da böyle mavi
o yanık bakışınla
o yiğit sesinle
şiirlerini kazıyarak yazıyordun tarihe.