Oturaklı Deliler Şiiri - Taner Eker

Oturaklı delilerden, tumturaklı neşideler,
Kopar çığcasına
Kopar da ansızın, böğrümü deler

Edimsel koşullanır, ussuz ve edimsel
Çiçeğe yürür de bahar olurum
Sırtlar dağları dağdağalı nümayişler
Ben sızar, gökçe düşlerde buhar olurum

Sanrımın o flu, o geçirgen gölgesi
Tanrısal devinir mevsim güzünce
Der ki en tizinden en bilgesi:
İlahlar ölecek, sırrını çözünce!

Korkusunu melodik muştular
Teennisiz damlalar, biraz tedirgin
Hani düşler ki ram olmuştular
Kaf Dağında yerçekimsiz
Ram olmuştular, yüzsüz ve yergin

Kendi türkümde sazınca usancım
Ürperirdi ya o en bildik tını
Hasılı sil baştan haşiyesiz sancım
Umarsız oyar, şuurumun altını

İzlek izlek gençliğimde turkuaz
Bir doğrum dört yanlışı sobeler
Sanma ki pişmanlıklar yok bende
Sanma ki keşkelerim az
Keşke anlasaydım ben, keşke:
Bin’imi neden tek/ bir böler?

Neden o en narin, ellerince
Boğazımda neden bu ilmek ilmek
Çıkarımsız sorgular?
Neden yergindir, biliyor musun ölmek
Vedalar hep zamansız, sevmeler gıdım gıdım
Ve nasiptir gitmeyi bilmek, yerince
…………
Taner EKER