Otomatik yanan sensörlü lambalar bile yok sayabiliyorken beni
hangi kapı aralığından içeri uzansa gözlerim
bir yalnızlık
kilit vuruluyor bakışlarıma...
görmüyorum gözümün önümdekileri
hissedemiyorum sevgiyi, aşkı ve nefreti
sadece
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta