Otobüs Beklerken

mevsim kış
hava belli belirsiz soğudu
kar bekliyor istanbul’u
gizlisi saklısı kalmadı
tüm tahminler yağış diyordu
zor geçecek kar İstanbul günleri
telefonda sesin
hüzün ve çaresizce
bir boşluğa düşüyor orkide yüzün
kaç durak ötelerdesin
uzun bir yolun var
kar beklentisi endişesi içindesin
otobüs gelince hemen binmelisin
kaygılarını düşünüyorum
o çiçek gözlerin üşümüş
soğuk hava ve rüzgar
saçlarını dağıtıyor olmalı
duraklar kalabalık
türlü türlü insan sesleri
görmedi gözlerin
rakamıyla harfli kaç otobüs geçti
beklediğin otobüs gelmedi
yapraksız ağaçlar gibi
mahzun bekleyişin
saati buldu neredeyse
üşüyen seni ben bilirim
günün soğuk rüzgarıyla yıkanan
zeytin gözlerin
hüzünce derin
ben bilirim otobüs beklemek çilesini
kar başladı sessiz sessiz
inceden yağıyor üstümüze
insan ,şehir ,hayat , daha çok üşüyor şimdi
bindiğin otobüs kalabalık çok havasızmış
beklerken çektiğinin fazlasını çekmişsin
orkide yüzün düşmüş
ruhun bunalmış
otobüs nihayet ,indiğin durakta
seni bekliyordum orada
şimdi mutlu oldun
şehir dümdüz beyazlık karla
duygularımız kar coşkusuyla dört nala..

12.01.2021 / Çengelköy