kırılan dallarıma
konmuyor artık bülbül
ötmesinden çoktan vazgeçtik
ben ve gönül
gelecek baharları erteledim
ertesi dünyalara
gömmek şurda dursun
yaşıyor sinsi göz yaşlarımda
yalan dünyanın bedduası gibi
sevmelerimin boynu bükük
taşıyamaz oldu artık yükü
varken mavi denizlerde ölmek
çekildi kılıçlar yüreğe
göz göre göre
elden ne gelir?
ötme bülbül ötme
ne kaldı ki şuracıkta?
yaprakların düşmesine
düşseler
ne fark eder?
gönülden koptuktan sonra...
(Berlin,29.09.2013)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 29.9.2013 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!