Ötme Bülbül Şiiri - Yusuf Tuna

Daldan dala uçup dolaşıyorsun,
Sakın dertlenip figan etme bülbül.
Bne gibi gurbette mi yaşıyorsun,
Ah çekip dertli dertli ötme bülbül.

Deli gibi başın alıp koşarsın,
Gönlüme ateş misali düşersin.
Ahu zar edip derdimi deşersin,
Ne olur bu garibe çatma bülbül.

Güle küsüp derdinden mi ayrıldın,
Zülfü yarin ardından mı ayrıldın.
Sürgün olup yurdundan mı ayrıldın,
Dertlenip derdime dert katma bülbül.

Seven sevdiğinden olursa ayrı,
Yürekte sevdanın kalır mı hayrı.
Hasretle ağladığın yeter gayrı,
Yaban elde kafamı ütme bülbül.

Kuşlar bile yuvasına dönüyor,
Yusuf'un artık umudu sönüyor.
Bırak beni zaten içim yanıyor,
Sebep olup yaramı ditme bülbül.