Otizmliyim Dese De

Otizmli, özlem çeker anılacak adıyla,
Saygı sevgi içinde yük olmama tadıyla…

Çünkü anılmaz bile getirilmez dillere,
İtilip kakılmaktan yakışmaz sevgilere…

Çünkü her otizmli doğarken unutulmuş,
Başıboş bir şekilde yanlış yola sokulmuş…

Sallanıp dursa dahi o, bir şey anlatamaz,
Göz göze gelmese de dertlerini sunamaz…

Haykırsa dahi otizmi akla getirilmez,
Zaman ilerlemeden durumu düşünülmez…

Her ne tavır alırsa işitmez gibi hâlle,
Hiç ilgilendirmeyen tepki şekilleriyle…

Yine de anlamazlar otizmli olduğunu,
Duymak bile istemezler onun sorununu…

Çünkü bizler insanız dert duymak istemeyiz,
Yeni doğmuş bebekte dert kabullenemeyiz…

Üç yıl kadar bekleriz geç kalalım diyerek,
Beş yıla da çıkarız iş güç geçiştirerek…

Anlayışımız hep bu erteleme şeklinde,
Çok şeyi örtbas edip fikir geliştirmede…