Kocaman bir çocuktu annesinin yanında,
Kolundan tutulmuştu hemen yanı başında,
Hem de çok neşeliydi ilaçlar sebebiyle,
Durumunu anladım hâli düşüncesiyle,
Genç geç otur dedim kolundan çekiverdim,
Kapı ağzından alıp yerleştiriverdim,
En azından özürlü otizmli olmasa da,
Belki de bir otizmli ipucu kazansam da,
İlk defa çıkıyorlar yol yordam bilmiyorlar,
Yanlış binmişlerdi gitmeden ayrıldılar…
Kayıt Tarihi : 30.7.2021 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!