Bir çocuk var ağlıyor bile bile susmuyor,
İsteği olmasa da böyle davranıyor?
Diğerleri sessizken sürekli ağlamazken,
O ağlamaya başlar koridora girerken…
Her ne edilse dahi pek susturulamıyor,
Dinmez sıkıntısı var ki bizi etkiliyor…
Görünür sorunu yok rahatsızlığı da yok,
Anlayabildiğimiz kadarı karnı da tok…
Annesine söyledik dedi, ilaçlarından,
Doktor, kes dediğinden kesmiş olduklarından…
Der, o yine de ağlar gelmek istemiyormuş,
Yani okul fobisi onu ürkütüyormuş…
Biz de üzülüyoruz çocuk ağladığından,
Tüm işler bozuluyor duygusallığımızdan…
Dedik, az gezdirelim karşı binaya kadar,
Biraz da sallayalım boş iken salıncaklar…
Çocuk yine ağlıyor altı saat boyunca,
Yürekler dağlanıyor sesleri duyulunca…
Hem de haftalar kadar aylar sürecek kadar,
Zaman zaman sussa da nedense o hep ağlar…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 2.3.2019 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!