Hiç oturamıyordum, Yaşar sınıfta iken,
Oturamayacaktım da tehdit gelişirken,
Hiç çıkamıyordum da onu bir an bırakıp,
Ardımıza bakmadan, güven içinde kalıp,
Dert dahi yanmıyordum ona buna yağ çekip,
Rabbimiz var diye laf götürüp laf getirip,
Ne sosyal bir yön vardı bahçede çay içerek,
Ne de ikram var ise keyif geliştirerek…
Kayıt Tarihi : 23.4.2024 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!