Önümüzden geçerek sürünen kablosuyla,
Tepsi büyüklüğünde, bir klavye taşımayla,
Oturur bir kenara klavye nedir bilmeden,
Hem de habersiz bir şekilde düğmelerinden,
Sen, klavyeli bir çocuk Merve Hanım’dan bize,
Rab’dan bir emanetsin hassas yüreğimize…
Kayıt Tarihi : 4.6.2023 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!